‘BİR KOCAELİ SPOR HİKAYESİ..’

Kalemimden nacizhane bir Kocaelispor hikayesi ;

80’li yılların sonunda, daha 2 yaşındayken babamın omuzlarında Kocaelispor maçlarına gitmeye başladım. Çocuk gözlerimle sahada gördüğüm o yeşil-siyah formalar, bana sadece bir futbol takımını değil, bir aidiyeti, bir tutkuyu öğretti.

92-93 sezon açılışında Saffet Sancaklı’nın 4 gol attığı maçta olduğu gibi İsmetpaşa Stadyumu’nun ilk gece maçında o ışıkların altında oynanan ilk maçın heyecanında da tribündeydim. Bu takımın tarihindeki dönüm noktalarının çoğuna çocuk yaşta babamın yanında tanıklık ettim.

90’larda ve 2000’lerde Osman Çakır, Faruk Sarman, Zeki, Nuri Çolak, Kaan Dobra, Timko, Pazin, Lazarov, Alex Yordanov gibi nice isimleri tribünlerden izledim. Kaleci Stângaciu’nun neredeyse her plonjonundan sonra yerde yuvarlanışı hâlâ aklımda. Hangi dakikada oyuna girerse girsin gol atmadan çıkmayan Tomislav Erceg’in sahadaki özgüvenini yaşadım ben. O yıllarda yaşadığımız sevinçler, hayal kırıklıkları, her biri hayatımın bir parçası oldu.

Türkiye Kupası finalinde Beşiktaş’ı 4-0 yendiğimiz o unutulmaz zaferin ardından, kulüp otobüsünün şehirden geçişini yol kenarından izlerken hissettiğim gururu tarif etmek hâlâ zor. Kocaeli’nin o günlerde nasıl bir kenetlendiğini yaşayan bilir.

2007-2008 sezonunda, İzmir’de Süper Lig’e yeniden “merhaba” derken, yine babamla tribündeydim. O sezon süper ligi vatani görevimi yaptığım için takımımızı tribünde takip edemedim ama Taner Gülleri’nin Galatasaray’a deplasmanda 4 gol attığı ve 5-1 kazandığımız maçın haberini, askeri birlikteyken babamdan gelen telefonla aldım. O anki heyecan hâlâ içimde taptaze duruyor.

Bugün Kocaelispor’umuz yeniden Süper Lig’de. Ve bu sefer tribünde sadece ben değilim; babam yine yerini alıyor, oğlum ve yeğenimle birlikte üç kuşak yan yana, yeşil-siyaha gönül veriyoruz. Bu bize babadan bir sevda.

Ve şimdi bu vesileyle kentin büyüklerine iki satır eklemek istiyorum ;

Ne olur, bu kulübü bir daha sahipsiz bırakmayın.

Kocaelispor bayrağı, bu şehrin en yüksek yerine çekilmeli ve orada kalmalıdır.

Bugün elde edilen başarı bir son değil, yepyeni bir başlangıç olmalı.

Bu kulüp, bu şehir için sadece bir spor takımı değil; hafızadır, umuttur, birliktir.

Kocaelispor siyaset üstüdür.

Bu mesele futbol değil,

Kocaelililerin memleket meselesidir.

Sevgilerimle.

Serdar Avcı – 2025